... مسافر نینوا

باید متولد شد و بزرگ شد و تکثیر شد و ...

بعد با تمام وجود معشوق رو بغل کرد

و مرد ...

۰ نظر ۲۰ دی ۹۴ ، ۱۱:۰۲
علیرضا

تبر به دوش چرا از سفر نمی آیی؟

زمین ز بتکده ها پر شده ست ابراهیم!

۰ نظر ۱۸ دی ۹۴ ، ۲۲:۵۱
علیرضا

نگرانیم در مورد پست قبل خیلی بیشتر شد،

اما اون ...

۰ نظر ۱۴ دی ۹۴ ، ۱۰:۰۲
علیرضا

وقتی یکیو رسیدن به چیزی که تشنه شه منع میکنن،

نسبت به اون تشنه تر و حریص میشه

تا جایی که ممکنه پا رو خیلی از خط قرمزها بذاره و چیزایی رو که به سختی بدست اورد به راحتی از دست بده.

نگرانتم...

۰ نظر ۱۳ دی ۹۴ ، ۲۱:۱۰
علیرضا

-بعضی وقتا آدم صبرش تموم میشه، دوست داره زودتر وضعیتش معلوم شه

- آره آره خیلی حس بدیه

۰ نظر ۱۳ دی ۹۴ ، ۲۱:۰۵
علیرضا

راستی چقد حیفه که بادکنکها نمیتونن بشکنن!

۱ نظر ۱۲ دی ۹۴ ، ۲۳:۵۲
علیرضا

حس بادکنک بودنم داره میترکه!

۰ نظر ۱۲ دی ۹۴ ، ۲۳:۵۰
علیرضا

صدای شکستنم

همیشه برام جذابه!

۰ نظر ۱۲ دی ۹۴ ، ۲۳:۴۹
علیرضا

کاش قبل "می" دادنت

مست مست بودم

دیوانه

۰ نظر ۱۲ دی ۹۴ ، ۲۳:۲۲
علیرضا

از بد بودنمم خسته شدم

۰ نظر ۰۹ دی ۹۴ ، ۲۲:۳۹
علیرضا

چنو وقته برام سوال شده بود که واقعا مردم به چیه این دنیا دل میبندن.

و حالا خودم بدتر دلبسته دنیا و مافیها شدم!

۰ نظر ۰۹ دی ۹۴ ، ۲۲:۳۷
علیرضا

رازی نهفته در پس حرفی نگفته است

مگذار درددل کنم و دردسر شود

۰ نظر ۰۷ دی ۹۴ ، ۱۸:۱۳
علیرضا

Kash hichkas tu in shahr mano nemishnakht

۰ نظر ۰۳ دی ۹۴ ، ۱۱:۰۵
علیرضا

خوش به حال ابر ها

۰ نظر ۲۳ آذر ۹۴ ، ۲۳:۳۵
علیرضا

کسانی که میخواهند بار نسلها و سنگینی قرن ها را به دوش بگیرند،باید خود را تقویت کنند،باید ضعف های خود را از بین ببرند

اگر انسان با شناخت و بینشی که یافته است زندگی کند یعنی با آنچه که آموخته حرکت و تمرین کند میتواند بارهای سنگین را بردارد.

ما آگاهی یک عمر را پیدا میکنیم ولی حرکت یک نوزاد را هم نداریم!   "و جعلنا فی اعناق الذین کفروا"

                                            

                                                                                                                                                             علی صفایی/حرکت

۱ نظر ۱۸ آذر ۹۴ ، ۱۶:۱۵
مهدی