گذر جمعه ها

همه هست ارزویم که ببینم از تو رویی/چه زیان تورا که من هم برسم به ارزویی

به کسی جمال خودرا ننموده ای و بینم/همه جا به هرزبانی بود از تو گفت و گویی

غم و درد و رنج و محنت همه مستعد قتلم/تو ببر سر از تن من،ببر از میانه گویی

به ره تو بس که نالم ز غم تو بس که موی/شده ام ز ناله نالی،شده ام ز مویه مویی

همه خوشدل اینکه مطرب بزند به تار چنگی/من از این خوشم که چنگی بزنم به تار مویی

چه شود که راه یابد سوی اب تشنه کامی/چه شود که کام جوید ز لب تو کامجویی

شود اینکه از ترحم دمی ای سحاب رحمت/من خشک لب هم اخر ز تو لب کنم گلویی

بشکست اگر دل من به فدای چشم مستت/سر خم می سلامت شکند اگر سبویی

همه موسم تفرج به چمن روند و صحرا/تو قدم به چشم من نه بنشین کنار جویی

نه به باغ ره دهندم که گلی به کام بویم/نه دماغ اینکه از گل شنوم به کام بویی

بنموده تیره روزم ستم سیاه و چشمی/بنموده مو سپیدم صنم سپید رویی

ز چ شیخ پاکدامن سوی مسجدم بخواند/رخ شیخ و سجده گاهی،سر ما و خاک کویی